Autor: Magdalena Staniszewska
|
Grudzień 2010
|
Hanna Kowalska
Bożonarodzeniowe zwyczaje sierpeckich harcerzy
Komenda Hufca ZHP im. Janusza Korczaka
Sierpc 2010
Hanna Kowalska, niestrudzona kronikarka sierpeckiego życia harcerskiego, w kolejnej już publikacji przedstawiła bożonarodzeniowe zwyczaje sierpeckich harcerzy. Kto jak kto, ale Pani Hanna to dla wielu symbol sierpeckiego harcerstwa. Jest jedną z niewielu instruktorów w sierpeckim Hufcu ZHP, którzy mogą pochwalić się ponad pięćdziesięcioletnią aktywną służbą zuchom, harcerzom i instruktorom. Przez szesnaście lat pełniła funkcję Komendanta Hufca Sierpc. Zawsze oddana pracy z młodzieżą a także pasji dokumentowania wszelkich przejawów jej aktywności, czego dowodem piąta już publikacja. Wcześniej na kartach książek udokumentowała 10-lecie Hufcowego Sierpeckiego Kolędowania (2001 r.), dzieje stanicy ZHP "Nasz Dom" w Słupi (2002 r.), fakty z historii sierpeckiego harcerstwa w latach 1913-2004 (2004 r.) oraz jubileusz 30-lecia sierpeckiego Hufca pod patronatem Janusza Korczaka. Zapisywanie na kartach książek wszelkich faktów odnośnie sierpeckiego harcerstwa Autorka czyni ze szczerej woli, mając na uwadze przyczynienie się do utrwalenia dla przyszłych pokoleń dorobku wielu mieszkańców naszego miasta.
W tej liczącej prawie 100 stron publikacji znalazło się wszystko to, czym sierpeccy harcerze, zuchy, instruktorzy i pozostała kadra żyją w okresie bożonarodzeniowym. Opisane są zwyczaje, przygotowania, piękna tradycja niesienia Betlejemskiego Światła Pokoju i wreszcie odbywające się już od 20. lat Sierpeckie Harcerskie Kolędowanie. Dużo w publikacji osobistych refleksji ludzi związanych z lokalnym harcerstwem, znalazły się tu też ciekawsze artykuły z prasy lokalnej dotyczące harcerskich imprez. Nie zabrakło również sylwetek muzycznych osobowości kolędowania. I ten rozdział szczególnie zaciekawić powinien wszystkich, którzy interesują się sierpecką historią oraz dokonaniami naszych mieszkańców. Hanna Kowalska pokrótce scharakteryzowała najbardziej jej zdaniem zasłużone i mocno zakorzenione w sierpeckiej społeczności osobowości muzycznych rodzin: Wojtasów, Dołasińskich, Gizińskich i Domańskich.
W publikacji nie zabrakło rozdziału, w którym mowa o darczyńcach i przyjaciołach harcerstwa, którzy przez szereg lat nieśli finansową pomoc, tak niezbędną w realizacji szeregu inicjatyw. Każdy, kto próbował lub próbuje porwać się na jakikolwiek projekt, czy to zorganizowania imprezy czy wydania publikacji, zmaga się z przyziemną kwestią poszukiwania sponsorów. Jak wynika z opisu Hanny Kowalskiej, jest w naszym mieście kilku społeczników, którzy w pełni zasłużyli na miano Przyjaciela, który "… wesprze w trudnych chwilach, doda sił i umocni wiarę w sens naszego działania". Nie jest to bynajmniej suchy wykaz nazwisk i firm. Wymienieni darczyńcy zostali scharakteryzowani także pod kątem ich zawodowych dokonań.
Atrakcyjność książki podnoszą fotografie. Jak na tak niewielką objętościowo publikację, jest ich tu całkiem sporo. "Bożonarodzeniowe zwyczaje sierpeckich harcerzy" to nie tylko istotny z perspektywy historii miasta dokument, ale także pamiątka wszystkich radosnych chwil, które za sprawą przynależności do harcerstwa stały się udziałem wielu młodych sierpczan.
Magdalena Staniszewska
|
|
Sierpc w fotografii
Kolegium redakcyjne:
Tomasz Krukowski, Magdalena Staniszewska,
Maria Wiśniewska
Urząd Miejski
Sierpc-Bydgoszcz 2010
"Sierpc w fotografii" to wydawnictwo, które śmiało nazwać można ukoronowaniem wydanych w 2010 roku publikacji. Co więcej, jest pierwszym w dziejach miasta albumem ze zdjęciami miasta opatrzonymi komentarzami w dwóch językach: polskim i angielskim.
Z pewnością wydawnictwo znajdzie się w domu każdego kochającego swoje miasto sierpczanina. Nie mówiąc już o tym, ile wzruszeń przyniesie osobom niegdyś związanym z miastem, a dziś mieszkającym w innych częściach Polski, a nawet poza granicami kraju.
Album podzielony został na 4 części - rozdziały. Pierwszy rozdział to można rzec wizytówka naszego miasta, czyli fotograficzne ujęcie miejsc, które każdego dnia mijamy, i które wiążą się z naszą codzienną aktywnością. Fotograficzny spacer po Sierpcu ukazuje nam stare, zabytkowe sierpeckie ulice, domy, ale także skwery, parki, miejsca użyteczności publicznej, tzw. Sierpc z lotu ptaka, cenne zabytki sakralne, zabytki XIX-wieczne, piękną dolinę Sierpienicy, skansen.
Kolejny rozdział to "Sierpc wczoraj i dziś" a więc najciekawsze, najbardziej charakterystyczne sierpeckie miejsca ukazane na zasadzie porównania: zdjęcie sprzed kilkudziesięciu laty i zdjęcie współczesne. Najlepiej widać tu, jak zmieniało się nasze miasto, niektóre miejsca zachowały swój dawny charakter, niektóre zmieniły się nie do poznania. Szczególnych wzruszeń dostarczają tu zwłaszcza fotografie sprzed I wojny światowej.
Trzeci rozdział to nieco zagadkowy "Inny Sierpc". Dlaczego inny? Otóż ukazane zostały tu wszelkie sierpeckie miejsca owiane tajemnicą, wokół których krążą dziś legendy, miejsca sekretne, a także takie, do których wracamy myślami, ale z różnych względów już dziś nie istnieją. Warto wspomnieć tu choćby muszlę koncertową, sierpecki węzeł kolejowy i wiele innych. W rozdziale tym znalazły się też bajkowe fotografie, wykonane w specjalnej technice nadającej tajemniczości i owej bajkowości wybranym sierpeckim miejscom.
Ostatni rozdział to przypomnienie ważniejszych inwestycji samorządowego Sierpca w latach 1990-2010.
Publikacja zawiera też wykaz wszystkich wydanych do połowy 2010 roku w Sierpcu książek.
Każde ze zdjęć, które znalazło się w albumie opatrzone zostało historycznym komentarzem, nie za długim, bo ma być to w końcu przede wszystkim uczta dla oka, ale wiele wyjaśniającym i bogatym w ciekawostki.
W albumie nie mogło oczywiście zabraknąć wstępu, w którym opowieść o starym grodzie nad Sierpienicą, rozpoczynająca się w 1065 roku, gdy Sierpc po raz pierwszy wspomniany został w tzw. falsyfikacie mogileńskim.
Album opracowany został przez trzyosobowe kolegium redakcyjne: Tomasza Krukowskiego, Magdalenę Staniszewską i Marię Wiśniewską. Publikacja nie powstałby oczywiście, gdyby nie piękne fotografie 14. autorów, wśród, których takie nazwiska jak Wojciech Wiśniewski czy Jacek Karwowski. Ponadto wykorzystane fotografie pochodzą z archiwów Miejskiej Biblioteki Publicznej i Pracowni Dokumentacji Dziejów Miasta Sierpc.
Album wydany został przez Urząd Miejski, skład i druk jest dziełem Pomorskiej Oficyny Wydawniczo-Reklamowej z Bydgoszczy.
|
Listopad 2010
|
Stefan Prusiński
Kapliczki i krzyże borkowskie
Drukarnia
Borkowo 2010
Kapliczki i krzyże borkowskie to kolejna w bogatym dorobku piśmienniczym księdza Stefana Prusińskiego publikacja. Czymże byłoby piśmiennictwo Borkowa bez księdza dokumentalisty, który do tej pory na kartach zwartych wydawnictw opisał już historię borkowskiej parafii, tamtejsze ochotnicze straże pożarne, z kronikarską dokładnością przedstawił wykaz najważniejszych dat z ponad 600-letniej parafii Borkowo.
Tym razem czytamy o przydrożnych kapliczkach i krzyżach, które są nieodłącznym i jakże charakterystycznym elementem borkowskiego krajobrazu. Publikacja nie stanowi jedynie wykazu tytułowych obiektów. Poznajemy historię każdego z tych miejsc, często dramatyczną, intencje powstania przydrożnego znaku, jego symbolikę, materiał, z którego powstał. Ksiądz wykazał się dużą cierpliwością w ustalaniu faktów z historii niektórych, zwłaszcza najstarszych figur. Jedyną możliwością ustalenia, kiedy dany krzyż lub figura powstała była rozmowa z najstarszymi mieszkańcami wsi. Dzięki tej pracy powstało bardzo ciekawe zestawienie, z dodatkowym walorem dla czytelnika w postaci zdjęcia (wszystkie fotografie ksiądz wykonał samodzielnie).
W tej liczącej niespełna 40 stron broszurce znalazło się 31 kapliczek i krzyży przydrożnych z miejscowości: Białe Błoto, Borkowo Kościelne, Borkowo Wielkie, Dąbrówki, Kisielewo, Mieszaki, Śniedzanowo i Wilczogóra.
Podobną publikacją może poszczycić się, oprócz parafii Borkowo, także parafia Goleszyn (autorami wydanej w 1996 roku broszury "Goleszyńskie kapliczki" są księża Jan Augustynowicz i Andrzej Zakrzewski). Byłoby pięknie, gdyby każda podsierpecka parafia pochwalić mogła się podobnymi wydawnictwami utrwalającymi ich historię i obyczaje.
Magdalena Staniszewska
|
Październik 2010
|
ROZMOWA z ciszą
praca zbiorowa
Polski Związek Emerytów, Rencistów i Inwalidów,
Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Sierpeckiej
Sierpc 2010
Publikacja świadcząca o dużej aktywności starszych mieszkańców naszego miasta i okolic. Rozmowa z ciszą jest plonem twórczości literackiej emerytów, rencistów i inwalidów, którzy nadesłali swoje prace w V już edycji Przeglądu Twórczości Seniorów organizowanej przez Sanktuarium Matki Bożej Sierpeckiej. W publikacji znalazły się wszystkie nadesłane na konkurs prace, bez podziału na te nagrodzone czy wyróżnione, co w zamierzeniu wydawcy miało dać równe szanse każdemu twórcy. W związku z tym pośród radosnej, swawolnej twórczości i rymowanek typu: "idę sobie polną drogą, słonko świeci, macham głową" (cytat nie pochodzi z tomiku), znalazły się naprawdę dobre wiersze, w których nie znajdziemy banalnych porównań i słów byle do rymu, lecz piękne metafory, zaskakujące spostrzeżenia, świadczące o wielkiej wrażliwości osoby piszącej.
Generalnie pojawienie się tego zbiorku, w którym oprócz poezji znalazła się też proza, fragmenty opowiadań i wspomnień, to dobry znak, świadczący o nie najgorszej kondycji osób starszych, które swoją energią często mogłyby zarazić osoby znacznie młodsze. Z całego zbiorku wyłania się też obraz tego, czym aktualnie żyją starsi ludzie, co ich cieszy, co niepokoi, jak oceniają wydarzenia będące udziałem wielu Polaków.
Rozmowa z ciszą to całkiem spory tom, liczący ponad 380 stron. Konkurs literacki, którego pokłosiem jest niniejsza książka ma zasięg ogólnopolski, dlatego znajdziemy tu prace autorów z Pułtuska, Torunia, Płocka, Przasnysza, Płońska czy Gdańska. Ale są też utwory czterech sierpczanek: Barbary Gil, Jadwigi Ostrowskiej, Ewy Strzałkowskiej, Moniki Mielczarskiej i mieszkanki powiatu sierpeckiego.
Magdalena Staniszewska
|
|
BURAKOWSKI Jan
Świt i zmierzch
Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Sierpeckiej
Sierpc-Olsztyn 2010
Byłam jedną z pierwszych osób, które miały przyjemność przeczytać tę powieść. Otrzymałam ją we wrześniu w prezencie od samego Autora, którego od lat podziwiam i bardzo szanuję za wszystkie dokonania na niwie zarówno zawodowej, jak i literackiej.
Jan Burakowski ma na swoim koncie ogrom zasług dla polskiego bibliotekarstwa, a odkąd zamieszkał w Sierpcu obiektem jego zainteresowań, oprócz troski o sierpecką Bibliotekę Miejską, której przez 12 lat był dyrektorem, stało się utrwalanie dla przyszłych pokoleń wiedzy o naszym mieście. Pan Jan jako pierwszy mieszkaniec Sierpca stał się członkiem prestiżowego Związku Literatów Polskich, ma na swoim koncie do tej pory wydanych 13 samodzielnych publikacji o szerokim spektrum tematyki od regionalnej, po publicystykę polityczno-historyczną, paralelną historię Polski, biografię Wojciecha Jaruzelskiego, fachowy poradnik z dziedziny bibliotekoznawstwa, opowiadania, powieść, dwa tomy wspomnień. Jest też autorem publikacji sierpeckich - bardzo cennych opracowań, jak "Kronika Sierpca i ziemi sierpeckiej", "Sierpczanie Tysiąclecia" (napisane wspólnie z żoną Haliną) czy "Ziemia sierpecka znana i nieznana".
Powieść beletrystyczna "Świt i zmierzch" dla wielu czytelników będzie niespodzianką. Jan Burakowski po 11 latach od czasu ukazania się jego ostatniej powieści ("Ślady naszych stóp", Olsztyn 1999) znów zaskakuje czytelnika refleksyjną opowieścią o dojrzewaniu i konfrontacji młodzieńczych nadziei z często brutalnym i odartym z sentymentów światem "dorosłych".
Jeśli czytelnik wcześniej nie sięgał po beletrystyczne wydawnictwa Jana Burakowskiego, to warto w tym miejscu wyjaśnić, że "Świt i zmierzch" jest pierwszą częścią zaplanowanej na cztery tomy historii z bohaterem Janem Ciemieniewskim w roli głównej. Drugą część stanowi wydana w 1999 roku powieść "Ślady naszych stóp" (tu bohater kończy studia, rozpoczyna pracę w wyuczonym zawodzie, do którego zupełnie się nie nadaje, poznaje miłość swojego życia). Dalsze dwie części niestety nie ukazały się w standardowej formie książkowej, ale jedna z nich "Jesień Aksolotla" ("Urlop na wyspie Kyalt") dostępna jest w tzw. Sierpeckiej Czytelni Wirtualnej na stronie Sierpc Online, zaś fragmenty "Życia raz jeszcze" drukowane były swojego czasu w kwartalniku "Sierpeckie Rozmaitości".
"Świt i zmierzch" jest zatem zaproszeniem do literackiej wyobraźni Jana Burakowskiego, gdzie ludzkie losy wymieszane są niczym szkiełka w kalejdoskopie. Już sam tytuł książki wskazuje na dwa skrajne zestawienia, a więc świt - gdy bohater książki dopiero wchodzi w życie i zmierzch - gdy dokonuje swoistego podsumowania dokonań swoich i bliskich.
Bohater Jana Burakowskiego jest trochę nieporadny, czasem infantylny bez wyraźnych talentów czy mocnej osobowości, ale za to ze szczerą chęcią działania, co wychodzi mu w zależności od okoliczności, raz lepiej, raz gorzej. Poznajemy go jako dziecko, jesteśmy świadkami szkolnych perypetii, zawierania przyjaźni i przemiany chłopca w młodzieńca, którego pierwsze próby nawiązania relacji damsko-męskich potrafią niekiedy rozbawić do łez. I tu pojawia się to mniej znane oblicze Jana Burakowskiego (każdy, kto zna Pana Jana wie, co mam na myśli) zwłaszcza, gdy czyta się wprawiające czasem wręcz w osłupienie opisy śmiałych scen obyczajowych!
Wreszcie przychodzi moment podsumowania, co ujęte zostało w formie Postscriptum. Jest to tytułowy "zmierzch" życia bohatera, gdy czas na podsumowania, analizę zysków, straconych szans. Ogólnie życiowy bilans bohatera nie wypada tak źle, w porównaniu z jego kolegami z lat szkolnych i studenckich. Jakże refleksyjnie brzmi w tym kontekście zdanie kończące powieść: "Czy los każdego człowieka to tylko iskierka migocąca przez chwilę i ginąca bezpowrotnie w chłodnej czasoprzestrzeni bez początku i bez końca?".
Ogromnym atutem tej powieści jest piękny język, malownicze opisy krajobrazu oraz niezwykła umiejętność prowadzenia narracji, która sprawia, że książkę czyta się w zasadzie jednym tchem.
Czytając powieści Jana Burakowskiego, tym bardziej znając jego samego, trudno oderwać się od myśli, że zawarte w nich historie to autobiograficzne wspomnienia. Sam autor podczas spotkania autorskiego w Sierpcu w październiku 2010 roku podkreślał, że opisane wydarzenia tylko częściowo opierają się na jego osobistych doświadczeniach, a w dużej mierze są wytworem wyobraźni.
Z pewnością na ten temat długo jeszcze można by dyskutować, a tymczasem polecam uwadze czytelników powieść "Świt i zmierzch", zarówno ze względów na jej walory literackie, jak i fakt, że nieczęsto mamy okazję czytać powieści beletrystyczne autorstwa naszych mieszkańców.
Książkę "Świt i zmierzch" we wrześniu 2010 roku wydało Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Sierpeckiej. Kupić można ją w sierpeckich księgarniach lub od Autora i Wydawcy.
Magdalena Staniszewska
|
Maj 2010
|
20 lat samorządu miasta Sierpca
oprac. Stanisław Majchrzak, Maria Wiśniewska, Marzanna Łabędzka, Marek Z. Zdrojewski
Sierpc 2010
Nastał w naszym mieście dobry trend - każdy większy jubileusz czci się wydaniem pamiątkowej publikacji. Swoje jubileuszowe wydawnictwa, w których znalazło się podsumowanie kilkudziesięcioletniej działalności mają między innymi Biblioteka Miejska, Spółdzielnia Mieszkaniowa, Hufiec Sierpc, Urząd Skarbowy czy sierpeckie kluby sportowe.
27 maja minęło dwadzieścia lat od pierwszych samorządowych wyborów. Mieszkańcy naszego miasta i gminy Sierpc wybrali, zgodnie z ordynacją, 28 radnych, z których 20 reprezentowało miasto i gminę. Sierpeckie władze miejskie uczciły tę rocznicę okolicznościową imprezą, na której nie zabrakło pamiątkowych statuetek dla wszystkich osób związanych przez lata z samorządem miejskim, były też plenerowe atrakcje dla wszystkich sierpczan. Jednak najtrwalszym śladem tego jubileuszu będzie publikacja, w której znalazło się kalendarium i podsumowanie dwóch dekad samorządności i obywatelskiej odpowiedzialności za nasze miasto.
Licząca 127 stron książka "20 lat samorządu miasta Sierpca" jest uzupełnieniem wydanej przed pięcioma laty publikacji podsumowującej 15-lecie samorządu miasta Sierpca. W wydawnictwie znalazło się szczegółowe kalendarium wszystkich wydarzeń, opracowane przez Marię Wiśniewską, Marzannę Łabędzką i Marka Zdrojewskiego. Autorzy uwzględnili w nim daty związane z: rozpoczęciem bądź zakończeniem inwestycji, podjęciem ważnych dla miasta uchwał, wizytami ważniejszych gości, uczestnictwem bądź organizacją imprez kulturalnych i sportowych, przyznaniem przez burmistrza i radę odznaczeń dla zasłużonych sierpczan i rodzimych firm oraz wiele innych istotnych wydarzeń.
Kalendarium, które stanowi trzon publikacji poprzedzone jest dwoma stosownymi i wiele w tej sytuacji wyjaśniającymi rozdziałami dotyczącymi istoty samorządu terytorialnego, a także jego form i zadań. Autor tego ogólnego opracowania (Stanisław Majchrzak) korzystał z wiodących publikacji w tym temacie, takich autorów, jak Andrzej Borodo, Zbigniew Bukowski, Tomasz Jędrzejewski, Wiesław Kisiel czy Jolanta Zawora. Wielokrotnie powoływał się też na Dziennik Ustaw, podając poszczególne numery ustaw czy uchwały Rady Gminy i Miasta Sierpca. W publikacji znalazł się również rozdział "Samorządowy Sierpc w latach 1990-2009", gdzie podsumowano pracę władz samorządowych poszczególnych kadencji, omówiono działania placówek podległych, a także strategię rozwoju miasta, zarówno w dziedzinie gospodarki, turystyki, jak i ochrony środowiska.
Niezwykle przydatną częścią publikacji są aneksy. To kopalnia wiedzy dla wszystkich tych, którzy dokładniej pragną zgłębić finansowy aspekt dwudziestoletnich rządów w mieście. W tabelach w przejrzysty sposób ukazano coroczne budżety miasta, szczegółowo rozpisane inwestycje i ich koszt, z rozróżnieniem na środki własne i środki pozyskane. Wielu czytelników zainteresować może też tabela ukazująca przyrost sieci wodociągowej i kanalizacyjnej w latach 1960-2009. Oprócz tego w publikacji uhonorowano wszystkie osoby, które miały wpływ na dwudziestoletnie funkcjonowanie samorządu miejskiego. Są więc wymienieni wszyscy radni, burmistrzowie, przewodniczący i wiceprzewodniczący rady, osoby pełniące funkcję sekretarza i skarbnika miejskiego, przewodniczący zarządów osiedli, dyrektorzy podległych miastu placówek oświatowych i kulturalnych oraz przedsiębiorstw i spółek z udziałem miasta. Nie mogło zabraknąć też nazwisk osób, które otrzymały honorowe obywatelstwo miasta, wyróżnionych tytułem i medalem "Zasłużony dla Miasta Sierpca" (przyznawany od 1993 roku) oraz laureatów tytułu Ambasador Gospodarczy Miasta Sierpca.
Końcowe karty książki to już fotograficzna relacja z ważniejszych wydarzeń.
Publikację zamykają słowa i nutowa rozpiska hejnału Sierpca. Hejnał jest oficjalną melodią miasta (decyzję w tej sprawie radni podjęli 18 marca 2010 roku). Szkoda tylko, że w publikacji zapomniano uhonorować twórców hejnału choćby skromnym wspomnieniem ich nazwisk. W związku z czym, czuję się w obowiązku uzupełnić ten brak: autorem melodii Hejnału Sierpca jest kompozytor Bogusław Klimsa, zaś słowa wyszły spod pióra historyka Pawła Bogdana Gąsiorowskiego.
Publikacja, z racji jej jubileuszowego charakteru, ukazuje pozytywy ostatnich dwudziestu lat funkcjonowania samorządu terytorialnego. Ostateczną ocenę minionych dwóch dekad samorządowego Sierpca wystawią z pewnością sami jego mieszkańcy.
Magdalena Staniszewska
|
Kwiecień 2010
|
PAWŁOWSKA Teresa
Poezja składana życiem 2
Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Sierpeckiej
Sierpc 2010
O nowej publikacji Teresy Pawłowskiej (emerytowanej nauczycielki, poetki, regionalistki) dowiedziałam się przypadkiem, przeglądając stronę internetową Liceum Ogólnokształcącego, gdzie w kilku zdaniach relacjonowano spotkanie autorskie z młodzieżą. Z racji tego, że jest to już trzecia publikacja sierpczanki, warto przyjrzeć się jej dotychczasowym dokonaniom.
Debiutem książkowym Teresy Pawłowskiej było estetyczne wydanie albumowe, w którym znalazły się fotografie i dane faktograficzne dotyczące sierpeckiej oświaty. "Sierpecka szkoła w starej fotografii i dokumencie: kalendarium 1871-1985" ukazała się w 2001 roku i była pierwszym tego typu wydawnictwem - z tyloma unikatowymi zdjęciami, dokumentami i zebranymi tematycznie informacjami o sierpeckim szkolnictwie i jego twórcach, począwszy od lat 70. XIX wieku. Cztery lata później autorka debiutowała tomikiem poezji o wiele znaczącym tytule "Poezja składana życiem", gdzie obok wierszy Teresa Pawłowska zamieściła sporo rodzinnych - pamiątkowych fotografii, które obrazowały też życie społeczne miasta.
Jak widać życie nieustannie inspiruje sierpczankę do tworzenia, stąd też kontynuacja poprzedniego zbiorku. Tomik Poezja składana życiem 2 ukazał się w kwietniu 2010 roku pod auspicjami Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Sierpeckiej (TPZS wydało także poprzednie publikacje autorki). Swoje dzieło poetka dedykowała ofiarom zbrodni katyńskiej, czego wyrazem jest też tylna okładka książki, gdzie znalazła się fotografia sierpeckiego pomnika katyńskiego wykonana w dniu jego odsłonięcia 1 września 1993 roku.
Autorka w drugim tomie swej twórczości poetyckiej zawarła w rymowanych wersach własne rozważania na temat blasków i cieni najważniejszych wydarzeń związanych z małą Ojczyzną - miastem Sierpc, ale także refleksje na temat istotniejszych wydarzeń będących udziałem Polaków. Wzruszeń i poetyckich refleksji dostarczyły Teresie Pawłowskiej między innymi: polskie godło i flaga, 65. rocznica Powstania Warszawskiego, Mundial 2006, Wybory Miss World 2006 czy zdobycie złotego medalu olimpijskiego w pchnięciu kulą przez Tomasza Majewskiego.
Dla każdego sierpeckiego czytelnika tego tomiku zdecydowanie najciekawsze będą jednak wiersze poświęcone naszemu miastu, a przede wszystkim cenne komentarze autorki dotyczące jego historii. Wyrazem uwielbienia dla grodu nad Sierpienicą jest utwór "Moje miasto kochane", gdzie autorka zwróciła uwagę na prawdziwe atuty naszego miasta, tak często ignorowane przez wielu mieszkańców. Wiele spośród wierszy poświęconych jest zacnym Sierpczanom - Bronisławowi Chojnackiemu, Romanowi Michalskiemu, wielu innym sierpeckim nauczycielom, a jednocześnie przyjaciołom autorki. W zbiorku znalazło się też sporo rymowanek dedykowanych najbliższym Teresy Pawłowskiej - synowi i synowej, a zwłaszcza wnukom. Babcia upamiętniła w wierszach urodziny wnucząt, ich przedszkolne i szkolne perypetie, a także wzajemne relacje. Całość uzupełnia sporo fotografii, wśród których naprawdę cenne - czarno białe zdjęcia dawnego Sierpca i osób tworzących jego historię. W tym miejscu warto pochwalić szatę graficzną publikacji (niestety zabrakło w książce informacji na temat jej autorstwa).
Pomysłowe rozwiązanie zastosowano na okładce. Otóż przedstawia ona sierpecki klasztor benedyktynek i Kościół Wniebowzięcia NMP, a zdjęcie to opatrzone jest komentarzem pisarki Marii Dąbrowskiej, która 2 lutego 1948 roku wizytowała Sierpc w ramach spotkań literackich z czytelnikami i odnotowała ten fakt w swoich "Dziennikach". To mało znane zdarzenie w dziejach miasta zachęca do głębszego wczytania się w wypowiedź Dąbrowskiej na temat naszego miasta. Zapewniam, że niewybredna opinia literatki warta jest lektury!
A Poezja składana życiem... no cóż, z pewnością z lektury najbardziej zadowolone będą wszystkie osoby, których niniejsze wiersze dotyczą oraz wszyscy Ci, którzy znaleźli się na fotografiach w tomiku. Z zainteresowaniem przejrzą też nową publikacją wielbiciele wszelkich sierpcianów.
Magdalena Staniszewska
|
|
50 lat Spółdzielni Mieszkaniowej
Lokatorsko-Własnościowej w Sierpcu
oprac. Stanisław Majchrzak
Sierpc 2009
Jubileusz 50-lecia Spółdzielni Mieszkaniowej Lokatorsko-Własnościowej w 2009 roku stał się okazją do wspomnień początków sierpeckiej spółdzielczości mieszkaniowej. Bloki mieszkalne tak bardzo wtopiły się w nasz codzienny krajobraz, że rzadko kto dziś zastanawia się nad ich historią i budowniczymi. I właśnie tę historię pokazuje nam wydana z okazji jubileuszu publikacja "50 lat Spółdzielni Mieszkaniowej Lokatorsko-Własnościowej w Sierpcu" w opracowaniu Stanisława Majchrzaka.
Początek publikacji stanowi tło historyczne wspólnot mieszkaniowych i osadniczych.
Omówienie kart historii sierpeckiej Spółdzielni poprzedza rozdział poświęcony dziejom naszego miasta, w którym autor zwrócił szczególną uwagę na podanie informacji odnośnie warunków materialno-bytowych i mieszkaniowych w Sierpcu na przestrzeni lat. Meritum całej publikacji stanowi oczywiście rozdział dotyczący powołania w mieście Powszechnej Spółdzielni Mieszkaniowej, którą oficjalnie zarejestrowano w płockim Sądzie Powiatowym 27 stycznia 1959 roku i ta data jest faktycznym początkiem sierpeckiej Spółdzielni Mieszkaniowej.
Najnowsze dzieje Spółdzielni (lata 1993-2008) to działania związane z modernizacją i remontami zasobów spółdzielczych. Każda z tych prac szczegółowo opisana została w tematycznych tabelach. W tabelach zresztą znalazła się istotna informacja odnośnie roku oddania każdego budynku wchodzącego w skład zasobów Spółdzielni.
Magdalena Staniszewska
|
|
KOWALSKA Hanna
XXX lat z Januszem Korczakiem
Sierpc 2009
Niewielka objętościowo publikacja poświęcona patronowi sierpeckiego Hufca - Januszowi Korczakowi. Jej autorka Hanna Kowalska - symbol sierpeckiego harcerstwa, przez 16 lat pełniąca funkcję komendanta Hufca Sierpc - swoją czwartą już publikacją zwartą uczciła jubileusz 30-lecia nadania sierpeckiemu Hufcowi imienia znakomitego lekarza, pedagoga, pisarza i przyjaciela dzieci.
W książeczce znalazło się podsumowanie ważniejszych działań kadry instruktorskiej na przestrzeni trzech dekad, omówienie nowego zadania programowego sierpeckiego harcerstwa, a więc oddanie hołdu i propagowanie korczakowskiego systemu wychowawczego (wyrazem realizacji tych zadań jest Hufcowa Odznaka Korczakowska).
Uzupełnieniem historii sierpeckiego harcerstwa ostatnich 30 lat jest zestaw archiwalnych dokumentów Hufca. Niestety kiepska jakość wydruku uniemożliwia ich odczytanie. Walorów poznawczych dodają publikacji fotografie Janusza Korczaka z dziećmi oraz najważniejsze pomniki przyjaciela najmłodszych. Ciekawym akcentem są też wybrane tzw. złote myśli Korczaka oraz utwory liryczne Jemu poświęcone.
Magdalena Staniszewska
|
Marzec 2010
|
PRUSIŃSKI Stefan
Ze św. Florianem (OSP w parafii Borkowo)
Nakładem Autora
Borkowo 2009
Kolejna w dorobku pisarskim księdza Stefana Prusińskiego publikacja, tym razem przedstawiająca dzieje ochotniczych straży pożarnych parafii Borkowo. W trzech oddzielnych rozdziałach omówiono szczegółowo straże Borkowa Kościelnego, Borkowa Wielkiego i wsi Dąbrówki. Uwzględniono pierwsze chwile powstania poszczególnych jednostek, nazwiska ich założycieli, opisano wyposażenie jednostek, remizy strażackie, w formie kalendarium podano najważniejsze wydarzenia, a także przedstawiono sylwetki nieżyjących druhów poszczególnych drużyn. Rozdziały szczegółowo omawiające poszczególne jednostki OSP poprzedza szkic z dziejów obrony przeciwpożarowej w Polsce. Uzupełnieniem tekstu są liczne fotografie, od archiwalnych po współczesne.
M. Staniszewska
|
Styczeń 2010
|
|
|